سلام
امروز سومین روزه که من و مازی یه بحث تازه رو دزباره ی خدا شروع کردیم! و همین امروز مازی گفت تا بعد فوق معلق بذاریمش! من موافقت کردم! آخه همه ی آدما که عین من بیکار نیستن!
راستی مصطفی هم قاطی مرغا شد! وافعا دلم میخواد زنشو ببینم! میدونین من همیشه خیال میکردم زن اون باید از این خانومای خونه دار باشه که به شوهرشون میگن آقا! اونم هر روز غروب با دست پر بره خونه و مثلا هندونه ی دستشو بندازه تو حوض آب و وقتی جلوی دوستاش درمورد خانمش میخواد حرف بزنه مثلا بگه منزل این کارو کرد یا منزل اون کارو کرد٬ یا... البته اصلا اگه درباره ی خانومش حرف بزنه!.... مث این حاج آقاهای قدیمی که تو فیلما نشون میدن...
خب بدجنس بازی بسه! خدا اکه منو واسه این تصوراتم سوسک نکرد....
و... نمیدونم... شده شما تا حالا مستقیما با یکی درباره ی رابطه تون با خدا حرف زده باشین؟! من گه گاهی اینجا مینویسم. ولی از نوشتن این چیزا اینجا حس بدی بهم دست نمیده! نمیدونم شاید واسه اینکه من اونایی که نوشته هامو میخونن نمیشناسم! ولی اگه قرار باشه رودررو با کسی درباره ی این چیزا حرف بزنم یه حس بدی بهم دست میده! حتی اگه بخوام راجع به روابط یکی دیگه با خدا هم نظر بدم.( البته اگه اونو بشناسم!) این جور مواقع... یعنی وقتی کسی ازم میخواد از این چیزا حرف بزنم... نمیدونم! شاید این جور حریما واقعا خصوصی باشن! شاید اصلا حرف زدن درباره ی این چیزا درست نباشه! شاید باید این تیکه ها رو آدم فقط واسه خودشو خدا نگه داره!
بگذریم!...
من همین امروز دم افطار یه تصمیم تازه گرفتم! این که حالا حالاها پیش مصطفی به روی خودم نیارم که قضیه ی اونو میدونم! هرچند که تا حالا حتما مازیار بهش گفته خیال دارم ازش شام بگیرم! ولی... خب همینکه اون میدونه و من به روی خودم نیارم حال میده نه؟!
به نظزتون من کی خیال دارم آدم بشم؟